Ciesz się, jeśli musisz

XXI wiek.... Być może jest się z czego cieszyć. Wszystko się rozwinęło, technologia, nauka i wiele innych przeróżnych dziedzin, lecz dlaczego w tym tak nowoczesnym świece możemy spotkać ludzi którzy nie mają dachu nad głową, którzy głodują bo nie mają co jeść? To jest po prostu okrutne i smutne.. Sami widzimy w telewizji jak mają się gwiazdy showbiznesu, sławni piłkarze itp.. Cóż możemy powiedzieć, chyba każdy chciałby mieć tak jak oni. Wieczny dostatek i możliwość spełnienia każdej zachcianki. Ale myślę że nie jest to takie piękne na jakie wygląda, bo gdy pieniążków jest za dużo to człowiekowi uderza do głowy woda sodowa i popadają ludzie w nałogi przeważnie narkotykowe, sekty i Bóg wie w co jeszcze. Poznaliśmy wiele nowych wartości, spotkaliśmy wielu ludzi poprzez komunikatory, portale, blogi i ogólnie w wirtualnym świecie. Wszystko to jest w pewnym rodzaju dobre, bo przecież jakbyśmy powiedzieli komuś kilkanaście lat temu że będzie tak jak jest, uznano pewnie by nas za nienormalnych. Tylko jest jeden ważny szczegół, który nie rozwinął się a niestety zaczął wymierać, zanikać.Tym szczegółem są uczucia wszystkich ludzi na ziemi. Patrząc na starszych ludzi nie dostrzegamy tego, ale spójrzmy na młodych gdzie zwyczajnymi słowami są tylko przekleństwa. Czy tacy ludzie mają duszę, współczucie? Może gdzieś głęboko w sobie, lecz na tyle głęboko że chyba nie uda im się tego okazać. Nie wiem co o tym myśleć, bo to się od tak nie poprawi, trzeba nad tym pracować i to bardzo ciężko, trzeba uświadamiać społeczność, ale przecież nic to nie da, bo większość uśmiechnie się i powie " chyba kogoś głowa boli"... To właśnie nasz świat, wolność i dostatek dla wszystkim o który tak bardzo walczyli nasi przodkowie, a my to zwyczajnie psujemy, ignorujemy i nie otwieramy się na problemy innych i stajemy się zadufanymi w sobie osobami.. Dlatego Ci którzy mają duszę, chęć do miłości, pomagania innym w przeróżny sposób, nie bądźmy obojętni na to co się dzieje. Nie zmienimy świata, lecz przynajmniej bądźmy w porządku, jedyni my. Może ktoś to dostrzeże i zarazi się dobrocią. Nikt o tym nie wie, lecz liczmy na to.