Wyobraźnia.. Największy przyjaciel i wróg. W jednej chwili może z życia zrobić wysypisko śmieci, gdzie ma się przed oczami wszystkie złe chwile i momenty. Nie da się ich uniknąć, czasu też nie cofniemy. Pozostaje tylko żyć, ze świadomością że jesteśmy źli. Co nie zawsze znaczy że to prawda. Pytanie tylko co nam pozostaje.. Nie potrafię na to odpowiedzieć. Ale za to możemy zmienić siebie, byśmy wreszcie chociaż w małym stopniu mogli być z siebie dumni. Łatwo powiedzieć, lecz nie ma rzeczy nie możliwych mimo reali świata. Jedni czekają na śmierć, inny chcą jej uciec, a jeszcze inny otarli się o nią, a ona wciąż do nich wraca i męczy myśli. Tylko po co to wszystko, czy nie wystarczy to że zrozumieliśmy błąd. Widocznie nie, więc co więcej mamy zrobić. Trudno jest iść ścieżką wyłączoną przeszkodami. Miło byłoby kiedyś odetchnąć z ulgą i iść bez obaw. Miejmy nadzieję że razem z siłą do życia, przyjdzie do nas całkowite szczęście. Że pustkę i szum w głowie wypełni coś pożytecznego.
